De naam Liberdjango zegt eigenlijk alles over de muziek van dit trio, Libertango is het grote succesnummer van Astor Piazolla, de vernieuwer van de klassieke tango, de verbastering tot Liberdjango heeft alles te maken met Django Reinhardt, de grote man van de Gypsy jazz. Kortom een kruising tussen tango en jazz manouche dus. Liberdjango bestaat uit Enrico Pelliconi op accodeon, Tolga During op gitaar en Matteo Zucconi op contrabas, drie Italiaanse muzikanten met een flink palmares. During schreef twee composities, Pelliconi een en samen ook een. Verder horen we muziek van Astor Piazzolla, Ivanovici, Morricone, Django Reinhardt, Paquito D’Rivera en Richard Galliano. Voorwaar een afwisselend programma dat zorg draagt voor veel luisterplezier.

Het is volop genieten van deze aangenaam in het oor liggende muziek die heel veel zorgen in de wereld van vandaag even doet vergeten. Het album vangt aan met “Vuelvo al sur” van Astor Piazzolla, een heerlijke melodie waarmee je gemakkelijk kunt wegdromen. De hoofdrol is hier weggelegd voor Pelliconi en zijn accordeon. “Les Fots du Danube” is het volgende nummer, het werd geschreven door Ion Ivanovici (1845- 1902), een Roemeense componist die vaak de Roemeense Johan Strauss wordt genoemd, dat zal ook de reden zijn dat het nummer ook op het repertoire van André Rieu staat. Schrik niet, Liberdjango is van een andere orde dan de edelkitsch van Rieu, hier is het swingen en genieten geblazen.

Met “Seresta” van Paquito D’Rivera komen we in Zuid Amerikaanse sferen, met name die uit Cuba, heerlijke weemoedige klanken. “Liberdjango” van Pelliconi en During is met name het visitekaartje van het trio met een geslaagde mix van gypsy jazz en tango. Zonnige klanken brengt ook “A ramingo” (ronddwalen) van Tolga During. Het verstilde “Nuovo Cinema Paradiso” van Morricone vormt een van de (vele) hoogtepunten van dit uitermate geslaagde album. Een nummer van Django Reinhardt mocht natuurlijk niet ontbreken, “Mélodie au crépuscule” is het geworden waarop During kan excelleren op zijn gitaar. Matteo Zucconi zorgt voor de intro met zijn contrabas in “Waltz for Nicky” van de Franse accordeonist Richard Galliano, een van mijn absolute helden, alweer een hoogtepunt op dit niet te versmaden schijfje, ga luisteren en je bent verloren !

Jan van Leersum.